«Οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν, πότε νύξ πότε ἡμέρα. Οὐκ εὐτονοῦσί μου οἱ πόδες τά τῶν λίθων προσκρούσματα»
Ο τυφλός της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, όπως αναφέρει ένα τροπάριο της ημέρας, δεν ήξερε πότε είναι ημέρα και πότε νύχτα, που είναι ο δρόμος, που οι πέτρες, που ο γκρεμός. Έτσι βάδιζε μέσα στον κόσμο και φυσικά η κατάστασή του ήταν πολύ δύσκολη και άσχημη. Μόνο όσοι βρίσκονται σ΄αυτή τη θέση μπορούν να κατανοήσουν το πρόβλημα. Αλλά, δυστυχώς, αυτή η δυσκολία του τυφλού να προσανατολιστεί στον κόσμο, να μην μπορεί να βρει τη ΘΕΣΗ του με το περιβάλλον, με τους άλλους ανθρώπους, με τον εαυτό του, μεταφέρεται και για κείνον αλλά και για μας στο να μην μπορούμε να βρούμε τη ΣΧΕΣΗ μας με τον εαυτό μας πρώτα, με τους συνανθρώπους μας, με το περιβάλλον μας και με το Θεό. Αυτή είναι η πνευματική τύφλωση.
Όταν δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε τα νοήματα που έρχονται στο μυαλό μας, αν είναι δικά μας, αν είναι μέσα από πάθη και επιθυμίες, αν είναι από άλλους, αν είναι κατά το θέλημα του Θεού κλπ, δεν μπορούμε να κάνουμε επιλογή και αισθανόμαστε τυφλοί ή κατευθυνόμαστε στα τυφλά. Και στην εποχή μας δυστυχώς, που έχουμε έναν κατακλυσμό νοημάτων, (αξίες, διαφημίσεις, πολιτικές προτάσεις) αισθανόμαστε αδύναμοι να διαλέξουμε, να αποφασίσουμε και βαδίζουμε τυφλοί στα τυφλά!!!
Ο τυφλός του Ευαγγελίου βρήκε τι και ποιον να ακολουθήσει. Το ΧΡΙΣΤΟ. Και κατηγορήθηκε και λοιδορήθηκε και τιμωρήθηκε, βρέθηκε έξω από την κοινωνική κατάσταση των ανθρώπων, έγινε αποσυνάγωγος, αλλά ήξερα πλέον καθαρά το φίλτρο μέσα από το οποίο θα περνούσε κάθε τι στη ζωή του.
Ίσως είναι επιτακτική ανάγκη, σήμερα ειδικά, εν μέσω κρίσεως, ανάμεσα σε δύο εκλογές, να ξεκαθαρίσουμε τα νοήματα που λαμβάνουμε, να προσανατολίσουμε τον εαυτό μας πρώτα ως προς τον εαυτό μας και ως προς το Θεό και να αποφασίσουμε συνειδητά τι θα επιλέξουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.